A sa fini de sa cerimònia de sa vestitzioni de su Componidori, is cavalleris, guidaus dae su capucursa e cun a in antis is sonadoris de trumba, is tumorràjus e su grèmiu chi organizat sa cursa de sa dì, andant faci a sa ruga de sa catedrali de Santa Maria Assunta. Su passàgiu de su corteu est unu de is momentus prus bellus de sa manifestatzioni. Est un’emotzioni manna po sa citadi e po is turistas chi arribant dae totu su mundu. Ispantant s’imponèntzia de is cuaddus, s’elegàntzia de is cavalleris bestius cun is costùminis antigus sardus e ispagnolus, is coloris de is finimentus, s’alligria de is trumbas e su passu de is tumborrus. Ma sa cosa chi ispantat prus de is àteras est s’elegàntzia imponenti e solenni de su Componidori, su rei de sa cursa e de sa citadi chi po una dì tenit totus is atentzionis de sa genti.

Sa cursa cumintzat candu su Componidori e su segundu faint s’incròciu. Su tempus est marcau dae su sonu de is tumborrus chi faint de custa prima parti de sa cursa, chi si fait a suta de su nastru birdi chi sustenit sa stedda luminosa de lama, unu momentu sollenni. Dae immoi sa sfida cumintzat. Su Componidori est su primu chi at a circai de infricì sa stedda currendi a cuaddu, a pustis ant a circai de dda infricì is dus cavalleris chi dd’agiudant. Sighint totus is àterus cavalleris chi ant a tenni s’onori de sa spada dae su capucursa. Difatis, sceti issu at a porri scioberai is chi ant a curri in sa ruga de sa catedrali e chi ant a circai de infricì sa stedda. Candu sa stedda benit pigada est unu momentu de prexu mannu po su cavalleri, po su grèmiu e po totu sa genti chi tzerriat dae sa cuntentesa. Su cavallieri àbili e fortunau at a podi torrai a intrai in su percursu e si prexai de is festas de is tumborrus, de is sonadoris de trumba e de is tzacarradas de manus de sa genti cuntenta. A issu dd’at a abarrai comenti arregodu una stedda de prata giada po prèmiu. A is cavalleris chi, po sorti o po abilidadi manna, ant a arrennesci a infricì un’àtera stedda in sa segunda dì de Sartìllia, at a essi giada una stedda pitica de oru. In sa pròpria dì de cursa at a podi essi de oru fintzas su prèmiu po is cavalleris de sa parìllia chi ant a torrai a sfidai sa sorti cun su stocu. Difatis, candu su Componidori agabat sa cursa, torrat a intrai in su percursu cun is spadas usadas e ddas giat a s’autoridadi prus manna de su grèmiu chi ddi giat su stocu. Sceti Issu e is cumpàngius de parìllia ant a tenni s’onori de torrai a fai su percursu de sa catedrali e de circai de infricì sa stedda cun su stocu. Finias is caladas cun sa spada, su Componidori torrat a andai a pratza de crèsia, giat sa spada de linna e ddi benit giada sa pipia de maju. Custu est unu de is momentus prus bellus de sa cursa. Su Componidori, acumpangiau dae su sonu de is tumborrus, benediscit sa genti e andat a Porta Mari, dae ui est partia sa cursa a sa stedda. Su sonu de is trumbas e de is tumborrus annuntziat sa Remada, s’atu de coràgiu de su Componidori chi serrat in manera uficiali sa cursa a sa stedda crocau a susu de su cuaddu, faci a cielu, currendi lestru, saludendi e benediscendi su grèmiu e totu sa genti. Sa cursa finit in sa pratza in ui ci funt totus is cavalleris chi, cun boxis de prexu e tzacarradas de manus, saludant s’ùrtima impresa fata dae su capucursa. Dae cussu momentu su corteu de is cavalleris si torrat a cumponi e torrat a passai in sa ruga de Santa Maria, in sa ruga Dereta e in sa Porta, fintzas a sa ruga de Santu Srebistianu in ui ant a essi fatas is parìllias.